Na początku był „Hamlet”.

  Właściwie na samym początku byli smok i księżniczka, wraz ze stosowną kompanią. Była wczesna jesień 1984 r. , obóz terapeutyczny w Woli Zręczyckiej i pierwsza wprawka teatralna. Efekt był na tyle obiecujący , że zapadła decyzja o utworzeniu ambulatoryjnej Grupy Teatralnej.

 W październiku 1984 się zaczęło. Na pierwszym spotkaniu, w nieistniejącej już dzisiaj tawernie Pasieka , przy Małym Rynku  przyszli aktorzy zadecydowali , że chcą zagrać „Hamleta”.  I tak się stało.

Teatr nigdy nie miał własnego lokum. Przez pierwsze lata gościny udzielało nam Towarzystwo Krzewienia  Kultury Psychicznej, na ul. Siennej. Tam, próbowaliśmy , tam też rodziły się pierwsze „rytuały”  grupowe – przynoszone kolejno przez uczestników ciastka, wspólne herbaty , itd.

  W końcu czerwca 1985 r. w Górnej Sali w PWST na ul. Straszewskiego,  odbyła się premiera 
„Hamleta”.

HAMLET: Czym naraziliście się fortunie, że zesłani zostaliście do tego więzienia?

Tak narodził się Teatr Psyche , wówczas jeszcze bezimienny.

W pierwszych latach swego istnienia Grupa Teatralna składała się średnio z 12-15 osób. Pracowaliśmy wtedy w cyklu jednorocznym. Co sezon , po zakończeniu projektu, większość uczestników opuszczała zespół, ustępując miejsca nowym osobom. Pracy nad nowym projektem, trwały od października do czerwca  , kiedy odbywała się premiera. Niekiedy było to jedyne przedstawienie, czasem odbywały się dwa spektakle.

Grupa spotykała się raz w tygodniu na dwugodzinnych próbach. W okresie przedpremierowym grupa wyjeżdżała na roboczy weekend, podczas którego , w toku wielogodzinnej , intensywnej pracy, spektakl nabierał ostatecznego kształtu.